สำนักข่าวไทยไทม์นิวส์ • ThaitimeNews
loader
Foto

เปิดอนาคตที่ ถูกลืมของเด็กผู้ลี้ภัย สู่การจัดการที่เหมาะสมของรัฐไทย

 องค์การช่วยเหลือเด็กเปิดงานวิ จัย “อนาคตที่ถูกลืมของเด็กผู้ลี้ภั ย” พร้อมจัดเวทีเสวนา“เปิดอนาคตที่ ถูกลืมของเด็กผู้ลี้ภัย สู่การจัดการที่เหมาะสมของรัฐไท ย” เผยข้อมูลมีเด็กผู้ลี้ภัย ในเมืองถูกกักในตม. แยกจากครอบครัวจนทำให้เด็กถูกล่ วงละเมิดทางเพศ แนะไทยให้ความสำคัญด้วย ขณะที่กสม.เผยมีคนเสียชีวิตในตม .ปีละ 10 คนเป็นอย่างต่ำเพราะโรคร้ายพร้อ มเผยได้รับเรื่องร้องเรียนกรณี จับกุมเด็กผู้ลี้ภัยอย่างไม่ เหมาะสมในห้องกักตม. ชี้ละเมิดสิทธิเด็ก ด้านนักวิชาการระบุระบบและอุปสร รคด้านภาษาไม่เอื้อให้เด็กเข้าถึ งการศึกษาได้อย่างแท้จริง พร้อมประสานเสียง หยุดกักเด็กในตม. ทำระบบคัดกรอง เช็คจำนวนผู้ลี้ภัยที่แท้จริง  ชู “พังงา – แม่สอด” ต้นแบบบริหาร จัดการที่ดี เสนอ ฝึกอบรมอาชีพสำหรับเด็กโต

ที่หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมห านคร องค์กรช่วยเหลือเด็กประจำประเทศ ไทย (Save the children ) จัดงานเปิดตัวงานวิจัย “อนาคตที่ถูกลืมของเด็กผู้ลี้ภั ย” และเวทีเสวนา “เปิดอนาคตที่ถูกลืมของเด็กผู้ ลี้ภัย สู่การจัดการที่เหมาะสมของรัฐไท ย”  เนื่องในสัปดาห์ วันผู้ลี้ภัยโลกประจำปี พ.ศ.  2561

น.ส. รติรส ศุภาพร ผู้จัดการอาวุโสฝ่ายการโยกย้ ายถิ่นฐานและการพลัดถิ่นองค์ การช่วยเหลือเด็ก ระดับภูมิภาคเอเชีย กล่าวว่า ประเทศไทยได้กลายเป็นหนึ่งในพื้ นที่ที่ผู้ลี้ภัยและผู้แสวงหาที่ ลี้ภัย ได้อพยพหนีภัยสงคราม ภัยจากความขัดแย้งทางการเมือง หรือภัยจากการได้รับผลกระทบ จากความเชื่อทางศาสนาเข้ามาอยู่ เป็นจำนวนมาก ซึ่งผู้ลี้ภัยในประเทศไทยแบ่งออ กเป็นสองกลุ่ม คือผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคร าว และผู้ลี้ภัยที่อาศัยอยู่ภายนอก ค่าย ผู้อพยพหรือผู้ลี้ภัยในเมือง ซึค่งส่วนใหญ่ อาศัยอยู่ในกรุงเทพมหานครและปริ มณฑล โดยข้อมูลจากสำนักงานข้ าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัย แห่งสหประชาชาติ (UNHCR) ระบุตัวเลขผู้ลี้ภัยในเมือง มีประมาณ 6,000 คน ซึ่งเป็นเด็กมากกว่า 2,000 คน จากกว่า 50 ชาติพันธุ์ โดยมีจำนวนร้อยละ 55 มาจากปากีสถาน รองลงมาเวียดนามร้อยละ 10 ปาเลสไตน์ ที่เหลืออีกกว่าร้อยละ 30 มาจากโซมาเลีย ซีเรีย อิรัก ศรีลังกา กัมพูชา จีน อิหร่าน และอื่น ๆ โดยผู้ลี้ภัยเหล่านี้กำลังรอโอก าสที่จะได้ไป ตั้งถิ่นฐานใหม่ที่ประเทศที่สาม แต่โอกาสมีน้อยมาก ซึ่งในปีพ.ศ. 2561 ที่ผ่านมามีผู้ลี้ภัย จากไทยไปตั้งถิ่นฐานใหม่เพียงร้ อยละ 5.5. จากจำนวนผู้ลี้ภัยในเมืองทั้งหม ด

 น.ส. รติรส เปิดเผยข้อมูลต่อว่า ในการทำวิจัยเราได้ลงพื้นที่เพื่ อติดตามเด็กๆจำนวนหนึ่ง ที่ถูกควบคุมตัวอยู่ที่สถานกั กกันของสำนักงานตรวจคนเข้าเมือง เพราะพ่อแม่ของพวกเขาถูกจับ เด็กๆ ก็จะได้รับผลกระทบด้วยการถูกจับ ไปด้วย ที่น่าเป็นห่วงคือเด็กๆที่ถูกคว บคุมตัวอยู่ใน สถานกักกันจะไม่สามารถเข้าถึงสิ ทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานหรือได้รั บการดูแลที่เหมาะสม และมีสภาพที่เป็นอยู่นั้นแออัด สกปรก ไม่มีโอกาสเข้าถึงการศึกษา อีกทั้งยังการกักกันอย่าง ไม่เหมาะสมกับเด็ก  โดยพบว่าเด็กชายที่ถูกกักแยกจาก ผู้ปกครองต้องเผชิญกับการถูกข่ม ขืนและล่วงละเมิดทางเพศในสภาพแว ดล้อมเช่นนี้บ่อยครั้ง ซึ่งแต่เด็กเหล่านี้ก็มีความหวา ดกลัว และอายเกินไปที่จะรายงานเหตุที่ เกิดขึ้น โดยเด็กเหล่านี้บอบช้ำมากเกินไป จนทำให้มีความนับถือ ตัวเองต่ำ สิ่งเหล่านี้ล้วนส่งผลต่อปัญหาท างจิตใจของพวกเขาในระยะยาว นอกจากนี้เด็กๆผู้ลี้ภัย ในประเทศไทย ยังต้องเผชิญกับภาวะของการถูกทำ ให้โดดเดี่ยวเนื่องจากความกังวล ด้านความปลอดภัย ผู้ลี้ภัยต้องใช้ชีวิตอยู่อย่าง หวาดกลัวตลอดเวลา

น.ส. รติรส ยังได้ยกตัวอย่างของประเทศมาเลเ ซียที่มีระบบการจัดการกับผู้ลี้ ภัยที่อยู่ในระหว่าง การรอสถานะที่ทำให้เด็กและครอบค รัวของผู้ลี้ภัยไม่รู้สึกโดดเดี่ยวและหวาดกลัวและทำให้ผู้ลี้ภัย สามารถดูแลตนเองได้  ที่มาเลเซียผู้ลี้ภัยที่ขึ้นทะเ บียนและอยู่ในระหว่างการรอพิจาณ าสถานะจาก UNHCR หรือผู้ที่ได้รับสถานะจาก UNHCR ให้เป็นผู้ลี้ภัยแล้วและกำลังรอ การเดินทาง ไปยังประเทศที่สาม ซึงรายชื่อของทุกคนที่ได้รับการ รับรองแล้วจะถูกรวบรวมไปให้เจ้า หน้าที่ โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจจะนำรายชื่อ ไปจัดทำเป็นฐานข้อมูลและเก็บไว้ ในแอพพลิเคชั่นและเมื่อเจ้าหน้า ที่ตำรวจเจอผู้ลี้ภัยที่สงสัยว่ าเข้าเมืองอย่างถูกกฏหมายหรือไม่ ก็สามารถเช็คข้อมูลผ่านแอพพลิ เคชั่นได้ และเมื่อผู้ลี้ภัยมีรายชื่อปราก ฏในแอพพลิเคชั่นก็จะไม่ถูกจับกุ มตัว และผู้ลี้ภัยบางกลุ่มสามารถ ทำงานได้

น.ส. รติรส กล่าวเพิ่มเติมว่า  แม้ประเทศไทยจะไม่ได้เป็นรั ฐภาคีของอนุสัญญาว่าด้วยผู้ลี้ ภัย พ.ศ.2494 (the 1951 Refugee Convention) หรือพิธีสารเลือกรับ พ.ศ.2510 (the 1967 Protocol) แต่เมื่อเดือนกันยายน ปีพ.ศ. 2559 ที่ผ่านมาในที่ประชุมสุดยอดผู้ นำโลก ว่าด้วยวิกฤตผู้ลี้ภัย ที่กรุงนิวยอร์ก พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีของประเทศไทย ได้ให้คำมั่นสัญญาที่จะจัดตั้งก ลไกการคัดกรองผู้ลี้ภัยเองเพื่อ จัดการกับปัญหาการค้ามนุษย์และส นับสนุนหลักการไม่ส่งกลับ (Non Refoulement) และรัฐบาลไทยยังได้สัญญาในการปร ะชุมครั้งนั้น อีกว่าจะส่งเสริมให้ผู้ลี้ภั ยเข้าถึงบริการด้านการศึกษา สุขภาพ และการแจ้งเกิดให้มากขึ้น  แต่ในความเป็นจริงจากการลงพื้ นที่ กลับพบว่าเด็ก ๆ ยังถูกละเมิดสิทธิและถูกปฏิ เสธที่จะได้รับ สิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานในหลากห ลายกรณี และแม้ว่าไทยจะมีนโยบายว่า เด็กทุกคนไม่ว่า สัญชาติใดสามารถที่จะเข้าถึงการ ศึกษาของรัฐได้ฟรี แต่ในความเป็นจริงกลับไม่เป็ นเช่นนั้น ยังคงมีเด็กผู้ลี้ภัยที่ควรได้ไ ปโรงเรียนเข้าไม่ถึง

น.ส. รติรส กล่าวเรียกร้อง ต่อรัฐบาลไทยให้ดูแลจัดการกั บเด็กผู้ลี้ภัยอย่างเหมาะสมดั งนี้ 1. ให้นำเด็กออกจากสถานกักกันของสำ นักงานตรวจคนเข้าเมืองโดยทันที ไม่ควรมีเด็กคนไหนที่ จะต้องถูกกันตัวในสถานที่และสภา พแวดล้อมแบบนั้น และให้รัฐจัดหาสถานที่ที่เหมาะส ม ให้กับเด็กและครอบครัวได้พั กอาศัยอยู่ร่วมกันโดยไม่ แยกครอบครัวของเด็กด้วย  2.ขอให้รัฐ ส่งเสริมและสนับสนุนการศึกษาให้ กับเด็กผู้ลี้ภัยตามที่พลเอกประ ยุทธ์ ได้ให้คำมั่นสัญญา ในการประชุมสุดยอดผู้นำโลกว่าด้ วยวิกฤตผู้ลี้ภัย 3.ขอให้รัฐมีการจัดอบรม และพัฒนาศักยภาพ ของครูและเจ้าหน้าที่ของโรงเรีย นของรัฐ, ตำรวจตม ตำรวจท่องเที่ยว และตำรวจทั่วไป และผู้ทำงานให้ความช่วยเหลือแก่ ผู้ลี้ภัยให้เข้าใจถึงสิทธิ และการปฏิบัติ ต่อเด็กๆผู้ลี้ภัยด้วย

ด้านนางอังคณา นีละไพจิตร กรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ กล่าวในเวทีเสวนา "เปิดอนาคตที่ถูกลืมของเด็กลี้ ภัยสู่การจัดการที่เหมาะสมของรั ฐไทย" ว่า มีจำนวนไม่น้อยที่อพย พเข้ามาในประเทศไทยพร้อมกับครอบ ครัวโดยกลุ่มคนเหล่านี้จะขอสถาน ะผู้ลี้ภัย (Refugees) จากสำนักงานข้าหลวงใหญ่ด้านผู้ ลี้ภัยของสหประชาชาติ (UNHCR) ซึ่งหากได้รับสถานะผู้ลี้ภัยคน กลุ่มนี้ก็จะสามารถพำนักในประเท ศไทยได้ โดยได้รับการดูแลจาก UNHCR เพื่อรอการเดินทางต่อ ไปยังประเทศที่สาม ในขณะที่ผู้ที่ไม่ได้รับสถานะผู้ ลี้ภัยและ หากเป็นผู้ไม่มีเอกสาร เช่น หนังสือเดินทาง หรือวีซ่า หรือหนังสือเดินทางหรือวีซ่าหมด อายุ คนกลุ่มนี้ก็จะอยู่ในประเทศไทย ในฐานะผู้เข้าเมืองผิดกฎหมาย หรือ overstay ซึ่งหากเจ้าหน้าทื่ พบเห็นก็จะถูกจับกุมและถูกกักที่ สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองเพื่อรอ การส่งกลับประเทศต้นทาง

 “เคยมีเรื่องร้องเรียนมายัง กสม. เรื่องกักตัวเด็กที่เดิ นทางมาพร้อมผู้ปกครอง เพราะเมื่อผู้ปกครอง ถูกจับและถูกกักในห้องกัก เด็กก็จะถูกกักไปด้วย แม้สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองจะมี Day Care ที่ใช้เป็นสถานที่ดูแลเด็กในเวล ากลางวัน แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะรองรับเด็ก ทุกคน และแม้จะมีเจ้าหน้าที่องค์กรระห ว่างประเทศ เช่น IOM (International Organization for Migration) เข้ามาช่วยดูแลหรือสอนหนังสื อเด็กในห้องกัก แต่ปัญหาสำคัญ คือ เด็กที่ย้ายถิ่น มากับครอบครัวยังคงถูกกักขัง และขาดโอกาสในการศึกษา และการพัฒนาตามวัย นอกจากนี้ในปีที่ผ่านมายังพบว่า มีผู้ลี้ภัยเสียชีวิตในห้องกักก ว่า 10 คน จากโรคเลือด และโรคหลอดเลือดสมอง ”นางอังคณา กล่าว

กรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติยัง ยกตัวอย่างการบริหารจัดการที่ดี ในการดูแลกลุ่มเด็กผู้ลี้ภัยที่ ติดตามครอบครัว และถูกจับโดยอยู่ในการดูแลของบ้ านพักเด็กในหลายจังหวัด เช่น เด็กๆชาวโรฮิงยา ที่ได้รับการดูแลที่บ้านพักเด็ก จังหวัดพังงา ซึ่งทางบ้านพักจะส่งเด็ กไปโรงเรียนในท้องถิ่น ทำให้เด็ก ได้เรียนรู้ในการอยู่ร่วมกับผู้ อื่น และได้รับการพัฒนาตามวัย อีกทั้งทางบ้านพักยังสอนให้เด็ก ทำ อาชีพเสริม เช่น การปลูกผัก หรือเลี้ยงปลาไว้ขายเพื่อมีรายไ ด้ หรือที่อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก มีโรงเรียนอิสลามศึกษา ที่สอนสามัญด้วย รับเด็กๆเหล่านี้เข้าเรียนเพื่อ ให้เด็กมีโอกาสสอบเทียบ ในหลักสูตรการศึกษานอกโรงเรียน (กศน.)

“ในปลายปีที่ผ่านมา กสม. ได้รับเรื่องร้องเรียน ว่ามีเด็กผู้ลี้ภัยชาวแอฟริกา 4-5 คนถูกจับโดยลำพัง หลังจากกลับจากโรงเรียน ซึ่งเด็กเหล่านั้น อายุเพียง 11-12 ปี ทั้งที่ตามปกติเด็กจะถูกจับ พร้อมผู้ปกครอง เมื่อได้ไปตรวจสอบที่สำนักงานตร วจคนเข้าเมือง (สตม.) ทราบจากเจ้าหน้าที่ว่า สตม. ได้รับเด็กจากสถานีตำรวจ แห่งหนึ่งจึงต้องนำมากักไว้ในห้ องกักโดยที่ สตม.ก็ไม่มีอำนาจ ในการกักเด็กต่ำกว่า 15 ปีได้เนื่องจากเด็กไม่ได้ทำความ ผิด กรณีนี้ สตม.ได้ขอให้ กสม.เป็นพยาน ในการส่งมอบเด็กให้อยู่ ในความดูแลของมูลนิธิที่ช่ วยเหลือเด็ก แต่กรณีเด็กที่อายุมากกว่า 15 ปี ทาง สตม.ผ่อนปรนที่ให้มีการประกันตั วเด็กได้”นางอังคณากล่าว

กรรมการสิทธิในมนุษยชนแห่งชาติ ยังระบุด้วยว่า กสม. และ องค์กรเอกชนที่ทำงานด้านผู้ลี้ ภัย ได้มีข้อเรียกร้องให้รัฐบาลพิจา รณาทางเลือกแทนการกักเด็กที่ อายุต่ำกว่า 18 ปี โดยการอนุญาตให้ เด็กพร้อมผู้ปกครองมีโอกาสพักอา ศัยนอกห้องกัก ซึ่งขณะนี้รัฐบาลไ ด้รับทราบปัญหา และพัฒนาไปถึงการดำเนินการให้มี บันทึกความเข้าใจร่วมกัน ของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทุกฝ่า ย ซึ่งหากสำเร็จจะถือว่าประเทศไทย มีความก้าวหน้ามาก เนื่องจากเด็กและผู้ปกครองจะสาม ารถ ใช้ชีวิตข้างนอกห้องกัก ได้รับการศึกษาและการพัฒนาตามวั ยได้ อีกทั้งยังทำให้เด็กเข้าถึงสิ ทธิ ทางสังคมและวัฒนธรรม เด็กมีโอกาสเรียนรู้ภาษาแม่และภ าษาท้องถิ่น และเมื่อวันหนึ่งเด็ก ต้องกลับไปประเทศต้นทาง หรือเดินทางไปประเทศที่สาม เด็กจะสามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ไ ด้ นอกจากนี้ประเทศไทยควรมีระบบคัด กรองผู้อพยพผู้ลี้ภัยด้วย 

“ล่าสุดสหรัฐฯได้ปรับเปลี่ยนนโย บายผู้ลี้ภัย ที่ก่อนหน้านี้แยกเด็กออกจากครอ บครัว แต่เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ และคัดค้านกรณีดังกล่าวเป็ นจำนวนมาก ดังนั้นไทยจึงควรให้ความสำคัญใน เรื่องนี้เช่นเดียวกัน เพราะเด็กไม่ควรถูกแยกอยู่ตามลำ พัง” นางอังคณา กล่าว

ขณะที่ น.ส.ปริญญา บุญฤทธิ์ฤทัยกุล ตัวแทนจากเครือข่ายสิทธิผู้ลี้ ภัยและคนไร้รัฐ กล่าวว่า แม้ว่ารัฐไทย จะมีนโยบาย Education for all  หรือการศึกษาเพื่อคนทั้ งมวลสำหรับเด็กทุกคน แต่มีปัญหาอยู่ที่ ผู้ปกครองที่จะพาไปโรงเรียนยั งถูกกักตัวอยู่ในตม. เด็กเองก็ยังถูกกักตัว พร้อมกับผู้ปกครอง และหากไม่ถูกกักตัวครอบครั วของผู้ลี้ภัยที่อยู่ในเมื องหลวงก็ต้องใช้ ชีวิตอย่างหลบๆซ่อนๆ และมีความเสี่ยงที่จะถูกจับจึ งทำให้ไมกล้าส่งลูกไปโรงเรียนก็ ทำให้เด็กๆ ขาดโอกาสที่จะเข้าถึงการศึกษาไป การเข้าถึงการศึกษาของเด็กผู้ลี้ ภัยจึงเป็นอีกหนึ่งปัญหาใหญ่

ที่รอการจัดการที่เหมาะสม  จากสถิติผู้ลี้ภัยมีจำนวนเพียง หลักร้อยคนเท่านั้นที่ได้เข้ าเรียน นอกจากบางครอบครัวที่มีศักยภาพ หรือ ในอดีตมีโรงเรียนอินเตอร์ บางแห่งให้ทุนการศึกษา

“มีเคสหนึ่งเมื่อปี 2016 เด็กผู้ลี้ภัยได้เรียนโรงเรี ยนอินเตอร์ เป็นนักกีฬา สร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียน ไปทัศนศึกษาที่จ.เชียงรายกับโรง เรียน แต่ปรากฏว่าขากลับเด็กกลับถูกจั บ ต้องขึ้นศาลต่อสู้คดี แต่สุดท้ายศาลเยาวชน ก็ตัดสินว่าเด็กไม่ได้หนีไปไหน เด็กได้สถานะแล้วแต่กำลังจะ ไปประเทศที่สาม ให้กลับไปเรียนต่อได้ ซึ่งเคสนี้ถือว่าเป็นเคสที่โชคด ี” น.ส.ปริญญา กล่าว

ตัวแทนจากเครือข่ายสิทธิผู้ลี้ ภัยและคนไร้รัฐ  ยังระบุด้วยว่า  ไทยอยู่ภายใต้อนุสัญญาว่าด้วย สิทธิเด็ก และ พ.ร.บ.คุ้มครองเด็ก ซึ่งบทบัญญัติทางกฎหมายคุ้มครอง เด็กทุกคน แต่ยังไม่ถูกนำไปใช้ จึงต้องผลักดันให้ใช้มากขึ้น นอกจากนี้ขอเสนอไปยังรัฐบาล ควรที่จะให้การรับรองการมีตัวตน ของผู้ลี้ภัย เพื่อให้เขามีความหวาดกลัวน้อยล ง เปิดทางให้เด็กได้ไปโรงเรียนมาก ขึ้น ซึ่งเห็นว่าในแง่นโยบายการศึกษา ไทยดีอยู่แล้ว คือรัฐสนับสนุนให้ทุกคนได้เรียน แต่ควรแก้ไขในทางปฏิบัติ เพราะเมื่อเด็กไม่ได้รับสถานะ ก็ทำให้ไม่สามารถไปเรียนได้ ทำให้เกิดภาวะลักลั่นขึ้น นอกจากนี้ผู้ลี้ภัยที่ได้สถานะ แล้วรัฐควรที่จะเปิดให้คนเหล่ านี้ได้ทำงานอย่างถูกต้อง เพราะแม้จะเรียนฟรี แต่ผู้ปกครองต้องมีค่าใช้จ่ายบา งอย่าง เช่น ค่าเดินทางไปโรงเรียน หรือ ค่าอุปกรณ์การเรียน  ซึ่งหากดำเนินการตามข้อเสนอนี้จ ะทำให้ปัญหาต่างๆดีขึ้น

ขณะที่นางกรแก้ว พิเมย ผู้อำนวยการโครงการ Urban Education Project (UEP) องค์การเยสุอิตสงเคราะห์ผู้ลี้ ภัย กล่าวว่า ปัญหาที่พบเจอคือผู้ลี้ภัยขาดโอ กาสทางการศึกษา ที่จะต้องเรียนตามระบบการศึกษาไ ทย แต่ปรับตัวเข้ากับสภาพสังคมไทยแ ละภาษาไทย ลำบาก ทางองค์กรจึงได้เปิดคอร์สอบรมระ ยะสั้น 6 เดือน ให้ผู้ลี้ภัยจากหลากหลายเชื้อชา ติได้ เรียนฟรี ในวิชาต่างๆ โดยจัดไปแล้ว 3 รุ่น ๆละ 35 คน แต่ด้วยข้อจำกัดของเงินทุนทำให้ ไม่พอเพียง ต่อผู้ที่สนใจลงทะเบียนกว่า 400 คน  ทั้งนี้ในส่วนหลักสูตรที่สอนนั้ น จะส่งเสริมให้ผู้เรียน ได้หางานทำต่อได้ ไม่ว่าในขณะที่อยู่ในไทย หรือไปประเทศที่สามแล้ว

นางกรแก้ว ยังกล่าวด้วยว่า ปัญหาสำคัญที่สุด คือ  การเข้าถึงแหล่งการเรียนรู้ต่าง ๆ โดยองค์กรได้เน้นตั้งแต่เด็กวัย รุ่น เด็กโต รวมถึงผู้ใหญ่ ที่ในบางครั้งจะพาไปฝึกทั กษะอาชีพกับ หน่วยงาน ภาครัฐ แต่ขาดคุณสมบัติที่จะเรียนได้   เช่น ของกรุงเทพมหานคร ที่มีศูนย์ฝึกอาชีพ แต่ให้เฉพาะคนไทยเท่านั้น จึงอยากให้รัฐบาลเปิดโอกาส  อย่างน้อยต้องจัดโควต้าในแต่ละร อบ แต่ละปี เพราะถ้าพวกเขาเหล่านี้มี โอกาสพัฒนาทักษะต่างๆ  หรือมีการศึกษาที่สูงขึ้น ก็จะสามารถนำไปต่อยอดในประเทศที่ สามได้ หรือ อย่างกศน. ที่บอกว่ามาเรียนได้ แต่เป็นภาษาไทย ซึ่งส่วนใหญ่ในกลุ่มของเด็กโต จะปรับตัวอยาก มีปัญหาเรื่องภาษา

ผู้สื่อข่าวรายงานว่าภายในงานยั งมี “โรงเรียนผู้ลี้ภัยจำลอง” เพื่อให้ผู้ร่วมงานได้สัมผัสบรร ยากาศห้องเรียนในค่ายผู้ลี้ภัย นอกจากนี้ยังมีนิทรรศการภาพถ่าย และภาพวาดของเด็กผู้ลี้ภัยที่นำ เสนอเรื่องราวชีวิตจริงในอดีต, ปัจจุบัน และความหวังของพวกผู้ลี้ภัย พร้อมฉายภาพยนตร์สั้นเรื่อง “ปลดล็อคห้องกักตม.ไม่ใช่ที่อยู่ ของเด็ก” ที่จะบอกเล่าถึงเส้ นทางความยากลำบากและชะตากรรมที่ เด็กๆผู้ลี้ภัยต้องพบเจอขณะเดิ นทางเพื่อลี้ภัย รวมถึงการเลือกซื้ออาหาร, เสื้อผ้าประจำชาติพันธุ์ และงานฝีมือต่าง ๆ ของชุมชนผู้ลี้ภัยต่าง ๆ ในประเทศไทยด้วย

Political News